Dzisiaj obchodzimy Międzynarodowe Święto Pracy jakim jest 1 Maja, które zapisało się na kartach naszej historii w 1890 roku. Pierwsze manifestacje wywodzą się ze środowiska robotniczego i na przełomie wieków przechodziły przeobrażenia przybierając charakter strajków, pochodów, organizowane wielokrotnie wbrew panującej władzy (zaborcom).
Pamiętne dla wielu pochody pierwszomajowe w czasach PRL stały się obowiązkowym rytuałem. Od roku 1950 1 maja zostało ustanowione jako święto państwowe, wolne od pracy. W latach 80. nielegalne demonstracje pierwszomajowe organizowała w opozycji do oficjalnych obchodów państwowych podziemna „Solidarność”.
W ostatnich latach Międzynarodowe Święto Pracy w Polsce miało charakter spontaniczny, pluralistyczny i wielonurtowy, w wielu miastach odbywały się marsze, pochody oraz uroczystości związane z tym świętem. Dla wielu osób to także doskonała okazja do zwrócenia uwagi na problematykę braku pracy, niskiej płacy czy nierówności na rynku pracy.
W Kościele katolickim 1 maja obchodzone jest wspomnienie św. Józefa Rzemieślnika, które do kalendarza liturgicznego w 1955 roku wprowadził papież Pius XII. W parafii Nowy Wiśnicz odbywa się odpust ku czci św. Józefa, patrona ludzi pracy, którego XVII- wieczny obraz umieszczony jest w bocznym ołtarzu kościoła (pierwotnie był w Kościele klasztornym pw. Chrystusa Zbawiciela, jego pozostałości znajdują się na terenie obecnego Zakładu Karnego).
Dzisiejsza sytuacja, związaną z pandemią, zmusza nas do świętowania w zaciszu własnego domu. Starajmy się w tym dniu pamiętać o historycznych wydarzeniach, które przyczyniły się do ustanowienia 1 maja Świętem Pracy i dniem wolnym od pracy i nauki. Celebrujmy ten dzień w naszych rodzinnych domach pokazując młodszemu pokoleniu szacunek do pracy poprzez zwykłe, codzienne obowiązki, ale również zawodową pracę jaką wykonujemy.