Najstarszy cmentarz wiśnicki to obecny teren otaczający kościół parafialny. Wedle odwiecznych obyczajów, właśnie tutaj, w najbliższym sąsiedztwie kościoła chowano zmarłych mieszkańców miasta. Znaczniejsi wiśniczanie oraz okoliczna szlachta znaleźli miejsce wiecznego spoczynku w podziemnych kryptach kościelnych. Znalazło to potwierdzenie podczas prac remontowo-konserwatorskich kościoła. Cmentarz przykościelny istniał do 1784 roku.
