14 maja 1907 r. w Rzeszowie urodził się Jan Stasiniewicz. Pochodził z zubożałej rodziny szlacheckiej wywodzącej się z Białorusi. W wieku ośmiu lat został osierocony i wychowywał się u ciotki. W 1925 zdał maturę i zapisał się na historię sztuki na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie, a równocześnie studiował malarstwo w Wolnej Szkole Rysunku i Malarstwa pod kierunkiem prof. Jerzego Fedkowicza. W 1927 r. został przyjęty na Akademię Sztuk Pięknych do pracowni profesora Wojciecha Weissa. W 1933 r. Jan Stasiniewicz zawarł związek małżeński z Jadwigą Zagrodzką i zamieszkał w rodzinnym domu żony w Starym Wiśniczu na tzw. Zagrodach. W tym okresie Jan Stasiniewicz dużo malował , a swoje obrazy wystawiał: w Pałacu Sztuki w Krakowie, w warszawskiej Zachęcie, Instytucie Propagandy i Sztuki w Warszawie i Poznaniu. Po wybuchu II Wojny Światowej przeniósł się do Wiśnicza, gdzie spędził cały okres okupacji, biorąc czynny udział w ruchu oporu. Po wojnie został przyjęty do Związku polskich Artystów Plastyków w Krakowie. W 1945 r. przeniósł się na stałe do Katowic, gdzie objął stanowisko kierownika Teatru Lalek przy Wojewódzkim Domu Kultury oraz prowadził kurs malarstwa i rysunku. W latach 1963i 1964 powstało ważne dzieło w jego twórczości artystycznej czyli cykl obrazów zatytułowanych „Wariacje na temat Wiśnicza”. Artysta namalował osiem pejzaży wiśnickich. W cyklu tym wyraźnie widać urzeczenie krajobrazem Wiśnicza, a szczególnie usytuowanym na wzgórzu zamkiem. Od 2002 r. szesnaście obrazów olejnych Jana Stasiniewicza oraz kilka projektów i szkiców można oglądać w Muzeum Ziemi Wiśnickiej na stałej wystawie poświęconej jego twórczości.
14 maja 1999 r. zmarł ks. Stanisław Nowak. Urodził się 18 lutego 1924 r. w Starym Wiśniczu, gdzie Kalendarium MAJ ukończył szkołę podstawową i właśnie tutaj zaczęła się jego fascynacja malarstwem. Pierwsze nauki pobierał u Stanisława Klimowskiego. W 1945 r. rozpoczął studia w Krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych, które przerwał po czterech latach i wstąpił do Seminarium Duchownego w Tarnowie. W 1954 r. otrzymał święcenia kapłańskie. Dopiero w 1958 r. ukończył studia na ASP. Interesował się malarstwem sztalugowym, ściennym, a także rysunkiem. Jego pejzaże są pełne słońca, soczystej zieleni, radości i życia. Ksiądz – artysta wyrażał w swoich obrazach miłość do przyrody i krajobrazu wsi polskiej. Malował też obrazy o tematyce religijnej. Wydarzenia z życia kościoła oraz osobistej pracy duszpasterskiej, stały się inspiracja dla takich obrazów jak: Powołanie Kapłańskie, Święta Trójca, Chrystus Umęczony, Chrystus Ukrzyżowany czy portrety Maksymiliana Kolbego malowane w czasie procesu beatyfikacyjnego świętego. Ksiądz Stanisław Nowak umierając pozostawił potomnym bogaty dorobek artystyczny.
