230. rocznica urodzin
Karol Kurpiński ur. 6 marca 1785 – zm. 18 października 1857
Organista, jako muzyk był samoukiem. Z operą zetknął się we Lwowie, gdzie oglądał opery niemieckie i włoskie. W roku 1810 przybył do Warszawy. Po pewnym czasie zajął stanowisko dyrygenta i kierownika muzycznego Opery Warszawskiej, które piastował 30 lat. Jako kompozytor pozostawił wiele dzieł scenicznych, które wzbogacały repertuar Opery. Najbardziej znane to: „Pałac Lucyfera”, „Krakowiacy i Górale” oraz „Zamek na Czorsztynie, czyli Bojomir i Wanda”, opera komiczna w dwóch aktach.
Karol Kurpiński komponował również inne formy muzyczne, jedną z nich jest popularna i znana „Warszawianka”. Uprawiał działalność publicystyczną. W roku 1820 założył w Warszawie „Tygodnik Muzyczny”.
Kurpiński w swojej twórczości podejmował tematykę historyczną i patriotyczną. Sposób komponowania wskazuje na wpływy włoskie, zwłaszcza Rossiniego, a w „Zamku na Czorsztynie” również Mozarta. „Zamek na Czorsztynie” w swej treści przejawia cechy opery romantycznej – nastrój grozy i tajemniczości zrujnowanego zamku, opowieści wieśniaków o nawiedzających go duchach , chociaż określenie „opera komiczna” ma swoje uzasadnienie w rysunku postaci charakterystycznych: Łucji, a zwłaszcza Nikity. Wątek romantyczny Wandy i Bojomira, pozornie tragiczny, znajduje szczęśliwe rozwiązanie. Wanda i Bojomir zostali rozdzieleni przez ojca Wandy, która z rozpaczy straciła zmysły. Bojomir po kilku latach, wracając z wojny, zatrzymuje się w odludnym zamku, w którym żyje wraz z ojcem jego ukochana. Akcja opery w efekcie finalnym doprowadza do spotkania Bojomira z Wandą, która na widok ukochanego odzyskuje zmysły, a ojciec błogosławi ich związek.
__________________